مرا در قبر خودت بگذار

بساز بنداز تر از آرامستاني ها

معمار وجود ندارد...

دلبر منفي ترين طبقه مال من

آخر،

يكصد و بيست سال بعد كه بيايي

بي در، بي دريچه

از پشت يك تخته سنگ

چطور بَغَلَت كنم؟ چطور بِبوسَمَت؟

ديوانه هاي هم طبقه مرا

امام زاده شفا مي دهد

بايد به نرده هاي پنجره خانه ات

دخيل ببندم...