بوسه بر پایت

پرچم فتحم را

در تسخیر سرزمین اندامت

با لبانم

بر کف پاهایت افراشته ام

پی نوشت1: من عاشقی و به سبک خودم دوست دارم، دلم که برات تنگ بشه صبح زود بلند می شم و می آم می بینمت، کار اشتباه و براش بوس جریمه می نویسم، لب چیز شیرینه اما پاها رو می بوسم... عاشقی با من کار سختیه... من دلم می خواد وقتی ازت دلخورم به سبک خلاقانه از دلم در بیاری مثلا بلند شی لباس بپوشی پیاده تا دم خونمون بیای گوشی و برداری بهم زنگ بزنی بگی دیونه بیا کنار پنجره ببینم چته؟ 

مگه من سالی چند بار دلخور می شم که حالا کشف راه حل خلاقانه براش سخت باشه؟ تقصیر تو نیست عاشقی کردن با من کار سختیه...

این روزها دلم عجیب توجه می خواد، دلم عجیب امنیت می خواد، دلم عجیب اعتماد می خواد... حال دلم پریشون، پریشون...